در حالی که افکار عمومی بین الملل از طریق بحث در مورد تولید و توزیع واکسن بر روی تجدید حیات ملی گرایی ها تمرکز دارند ، جهان در هسته اصلی خود یک انتقال بسیار عمیق را تجربه می کند.

“جهانی سازی” ، این پدیده خاص که در دهه 1990 با گسترش و نوآوری شبکه های ارتباطی مجازی و فیزیکی و همچنین تسهیل ظهور زنجیره های ارزش جهانی تثبیت شد ، با مرحله جدیدی پایان می یابد که دوره آن هنوز به پایان نرسیده است. مشخص.

تحلیلگر آجیج باکاس ، از مجله اقتصاد دان، کسی بود که مفهوم کاهش سرعت را در سال 2015 اختراع کرد تا نامگذاری کند شدن جهانی شدن باشد ، که امروز با رکود جهانی و اثرات همه گیر به وضوح درک می شود.

شاخص هایی وجود دارد که فکر می کند اقتصاد جدید جهانی ، فراتر از بنیان اقتصاددانان کلاسیک و داده های کمی آنها ، فرضیه های دموکراسی و عدالت ، بحث اصلی دستیابی به رفاه فراگیر خواهد بود.

سه منطقه تعریف شده از نظر ژئوپلیتیکی وجود دارد که توانایی تأثیرگذاری در پیکربندی سیستم جهانی را دارند: ایالات متحده ، اتحادیه اروپا و محور چین و روسیه.

هر یک از این بازیگران یا ائتلاف های بین المللی دیدگاه های مختلفی در مورد شکل گیری جدید آنچه که ما جهان می نامیم و قوانین بازی برای آینده باید داشته باشند.

آرژانتین باید با عملگرایی و توانایی انطباق با یک سناریوی بسیار پیچیده در آینده با این سناریو روبرو شود. شرایط جدید ارائه شده توسط جهانی سازی ما را وادار می کند که روابط پویاتر از روابط پیش بینی شده در قرن گذشته را اتخاذ کنیم.

کشورهای در حال توسعه با تشکیل ائتلاف یا اولویت قرار دادن آنها در اولویت برنامه های یک ابرقدرت ، بار دیگر در تعیین مجدد سیاست بین الملل طی دهه آینده نقش اساسی خواهند داشت.

تقریباً یک دهه پیش ، یک وزیر خارجه سابق آرژانتین افکار خود را با من در میان گذاشت و اظهار داشت که باد برای کشورهای در حال ظهور در حال پایان است. ممکن است اینگونه نباشد.

بازگشت به چند جانبه گرایی

پایان دوران ترامپ با بازگشت به شکل های سنتی روابط توسط دولت ایالات متحده از طریق چند جانبه گرایی و حضور فعال تر در سازمان ها و مجامع بین المللی (WTO ، صندوق بین المللی پول ، WHO ، IDB ، G20 و غیره) مشخص شد.

اگرچه هنوز خیلی زود است که مشخص شود آیا در سیاست خارجی ایالات متحده در مورد موضوعاتی مانند روابط با کوبا ، تایوان ، همسایگان آن (کانادا و مکزیک) ، اتحادیه اروپا (پس از Brexit) ، کشورهای آمریکای لاتین و ظاهراً چین بزرگترین رقیب وی در تنظیمات قوانین جدید پس از بازی است.

اولین قدم ورود مجدد آن به توافق نامه پاریس در مورد محیط زیست بود ، ما باید چند ماه صبر کنیم و روند طبیعی برنامه دموکراتیک را مشاهده کنیم تا تشخیص دقیق تری به دولت جدید بدهیم.

س Quesالاتی که پیش می آید: شرکتهای آمریکای شمالی ، به ویژه بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) ، در این مرحله جدید جهانی سازی چه انتظاراتی از دولت دارند؟ نقشی که دولت در حمایت از توسعه بین المللی شرکت های محلی ایفا می کند چیست؟

اینها س questionsالاتی است که فرد باید از خود بپرسد ، زیرا رفتار فرد در سطح سیستمی تأثیر دارد.

در سالهای اخیر ، ایالات متحده نتوانسته است سرمایه گذاری مستقیم خارجی را بپذیرد ، از چین در سال گذشته (163 میلیارد دلار به چین – 143 میلیارد دلار به ایالات متحده در سال 2020) تغییر جهت داده است.

سودآوری بیش از حد سهام غول های فناوری آمریکای شمالی اخیراً کند شده است. پیروزی بایدن می تواند منجر به تغییر در نوع سرمایه گذاری هایی شود که بازار گسترده تری را پیش می برند. ذخایر ارزشی می توانند دوباره رونق بگیرند ، در حالی که منابع انرژی تجدیدپذیر می توانند روند جدیدی در توسعه تولیدی کشور ایجاد کنند.

استفان وتهایم ، عضو موسسه Salzman برای مطالعه جنگ و صلح در دانشگاه کلمبیا در نیویورک ، در مقاله ای در امور خارجه گفت که بایدن باید موضعی متفاوت از موضعی را که در آخرین روزهای معاونیت رئیس جمهور گرفته بود ، انتخاب کند ، جایی که در سال 2016 به پایداری نظم لیبرال بین المللی به رهبری ایالات متحده کمک کرد.

وتبام با اشاره به وقایع جانشینی رئیس جمهور گفت: سرانجام وقت آن است كه به خواسته های عمومی برای ساخت داخل داخلی كمتر در خارج و ساخت و ساز بیشتر در خاك آمریکای شمالی پاسخ دهیم. ایالات متحده همچنان ملتی ضروری برای مردم خود است. فقط با خدمت به آنها می توانید نقشی مسئولیت پذیر در جهان داشته باشید. “

چیزی که در مقاله قبلی به آن اشاره کردم ، در این تأملات اخیر بسیاری از تحلیلگران آمریکای شمالی منعکس شده است. دولت جدید برای رفع نیازهای اجتماعی یک چالش اساسی داخلی خواهد داشت.

اروپا کمترین محور مورد انتظار است

اتحادیه اروپا به دلیل همه گیری ، بحران بزرگی را تجربه می کند ، اما این امر مانع از حرکت به جلو در بازسازی پس از انگلستان نشده است. آلمان رهبری داخلی خود را حفظ می کند ، اگرچه این دو جمله ای را با فرانسه مشترک دارد. بسیاری از ما تعجب می کنیم که یکپارچه ترین بلوک منطقه ای چه نقشی در شکل گیری پست سیستم بین المللی دارد؟

امروز ، این بحث از طریق دو محور انجام می شود: روابط بین اتلانتیک و چین.

در سال های اخیر روابط اروپا و دولت ترامپ شکست خورده است. در مقاله اخیر ، کارل بلایت ، نخست وزیر سابق سوئد ، برخی از تردیدها را در مورد احتمال بازگشت به وضعیت موجود قبل از دولت جمهوری مطرح کرد ، که به گفته وی روابط ناکارآمد ایجاد کرده است.

وی همچنین اظهار داشت: “اروپا نمی تواند برای دفاع از خود به ایالات متحده اعتماد كند؛ چین طی یک دهه قدرتمندتر از ایالات متحده خواهد بود ، اروپا نباید در درگیری بین این دو طرف باشد.

سیستم سیاسی و اقتصادی ادغام منطقه ای در حال گذار است و نمی تواند به مبنای مشاجره ای تبدیل شود که حتی بیشتر از آنچه هست بر اداره نهادهای آن تأثیر بگذارد. بیاد داشته باشیم که جنبش های اجتماعی در حال افزایش است و تنش ها به دلیل عدم ثبات شغلی در کشورهای اتحادیه اروپا ، مانند ایتالیا ، به عنصری تبدیل شده است که باید در هنگام ایجاد سیاست اقتصادی برای جامعه اروپا مورد توجه قرار گیرد. از طرف دیگر ، چین و اتحادیه اروپا مذاکرات پیرامون توافقنامه جامع سرمایه گذاری را به اتمام رسانده اند ، اولین توافق در نوع خود برای تقویت روابط بین دو قدرت.

جهانی شدن با ویژگی های چینی

مشهور است که با روی کار آمدن شی جین پینگ ، جمهوری خلق چین از نظر سیاسی و اقتصادی در طراحی سیستم بین المللی جایگاه اصلی را به خود اختصاص داده است.

تأیید تغییرات عمده در کوتاه مدت بیش از تغییرات ناشی از همه گیری زودرس است ، اما رقابت بین ایالات متحده و چین نشانه دوران ما خواهد بود.

کسانی که در دهه های اخیر در زمینه مشاغل مربوط به روابط بین الملل آموزش دیده ایم می دانیم که تمرکز اصلی نظری آکادمی به وضوح غربی بود. امروز ، ما این فرصت را داریم که به رویکردهای جایگزین نزدیک شویم تا درک کاملی از ساخت جهانی سازی از طریق نویسندگان سایر عرض های جغرافیایی داشته باشیم.

به عنوان مثال ، ژانگ ویوی ، متخصص دانشگاه شانگهای فودان ، نگاهی انتقادی به برداشت هژمونیك از غرب داشت و تأكید كرد: “چین باید بر پایداری تصمیمات خود كه در سطح ملی به اجماع گسترده رسیده اند ، پافشاری كند. چگونه استقلال در علم و فناوری را تقویت کرده و روند اتحاد ملی را تسریع کنیم ، راه حلی برای مسئله تایوان. ما باید بر آنها اصرار کنیم. “همانطور که در بیانیه عمومی دیگری نیز تأکید شده بود:” ما در یک لحظه بسیار جالب هستیم.

ما هر دلیلی داریم که به دنبال چیزی هستیم که من آن را رونق تضمین شده متقابل می نامیم ، نه تخریب تضمین شده مشترک. “

در آینده نزدیک ، این تفاوتها در نحوه درک روابط بین الملل به دلیل پیشرفت نفوذ آسیا در مناطق دیگر اهمیت بیشتری خواهد یافت.

مگا پروژه کمربند و جاده بسیار بیشتر از اجرای یک سیاست خارجی م effectiveثر و بلند پروازانه توسط دولت چین است. این یک واکنش سیستمی است که تأثیر مستقیمی بر نحوه تعامل بازیگران بین المللی دارد. این برنامه که توسط دولت برای تقویت روابط اقتصادی و سیاسی با سایر کشورها ترویج می شود ، از ابتدای تأسیس آن در سال 2013 تنظیم شده است.

به نظر می رسد ظرفیت سازگاری و انعطاف پذیری یکی از ویژگی های لازم برای بهره مندی از جهانی شدن بعد از کوید باشد.

از طرف دیگر ، با نگاهی به آسیا به عنوان یک منطقه ، یک واقعه تاریخی دیگر نیز وجود دارد که اخیراً اتفاق افتاده است: امضای انجمن جامع اقتصادی منطقه ای (RCEP) ، تبلیغ شده توسط چین. این بزرگترین توافق نامه تجارت آزاد در جهان است.

همانطور که اکونومیست در آخرین نسخه های خود هشدار می دهد ، چین طی یک سال گذشته با توافق نامه های مورد علاقه استراتژیک به تحکیم زنجیره های تولید / توزیع منطقه ای و در نتیجه تقویت روابط اقتصادی با همتایان خود پیشرفت کرده است.

از جمله بخشهایی که به عنوان بزرگترین ذینفعان این توافق نامه ها در نظر گرفته می شوند ، تجارت الکترونیکی است که 44 درصد از بخش آنها ، به گفته فوربس ، در 4 شرکت چینی متمرکز شده است.

در یکی از آخرین کارهای خود ، دنی رودریک ، استاد دانشگاه هاروارد ، گسترش بخش نساجی چین از طریق راهروهای تجاری رانده شده توسط جاده جدید ابریشم و چگونگی استفاده این شرکت ها از سیستم عامل های تجارت آنلاین برای توسعه مدل های تجاری خود تحت پوشش توافق نامه های جدید .

البته ، گسترش و تنوع بیشتر شرکت های پیشرو در بخش ICT به کانونی برای توسعه رهبری چین تبدیل شده است. شی جین پینگ چند ماه پیش در یکی از مداخلات عمومی خود بر این امر تأکید کرد: “فقط با حمایت دقیق از حقوق مالکیت معنوی می توانیم به طور موثری از فناوری های توسعه استراتژیک محافظت کنیم.” سخنان خردمندانه در مورد یکی از بهترین درک های جهانی سازی جدید.

در نتیجه ، به نظر می رسد همه گیری ، روندهایی را که بیشتر نظر کارشناسان پیش بینی کرده است ، جهانی سازی با درگیری بیشتر چین و مرکز ثقل آن در آسیا ، تسریع کرده است.

با وجود تغییر در لفاظی های آمریکای شمالی ، مشکلات داخلی امکان برقراری نظم لیبرال با محوریت غرب را فراهم می کند.