برای گرفتن ایده از جاه طلبی چین به عنوان یک قدرت جهانی ، فقط نگاهی سریع به پروژه بزرگ آنها بیندازید ، معروف به طرح کمربند و جاده یا Obor (یک کمربند ، یک جاده) یا برای استفاده از نام آشناتر ، “جاده ابریشم جدید”.

کسانی هستند که آن را “طرح مارشال قرن 21” می نامند. اینها پروژه های بی شماری هستند که در پنج قاره پراکنده شده اند و تقریباً 100 کشور را پوشش می دهند و شامل پیوندهای مالی و تجاری ، سرمایه گذاری در زیرساخت ها و روابط سیاسی ، اجتماعی ، آموزشی و فرهنگی هستند. تخمین زده می شود که قیمت ممکن است به یک تریلیون دلار برسد.

جاده ابریشم تاریخی شبکه ای از مسیرهای تجاری است که پیرامون تجارت ابریشم چین ترتیب داده شده است ، که از قرن 1 قبل از میلاد آغاز شد و تقریباً در تمام آسیا گسترش یافت و به برخی از کشورهای اروپا و آفریقا رسید. مسیر جدید که توسط رئیس جمهور فعلی شی جین پینگ در سال 2013 معرفی شد ، یک مسیر تجارت زمینی بین چین و اروپا را پوشش می دهد که بعداً با یک مسیر دریایی اتصال چین با آسیای جنوبی و آفریقا به آن پیوست. گفتگوها و تفاهم نامه هایی با ده ها کشور از جمله چندین کشور در آمریکای لاتین امضا شده است.

ابتکار عمل ، از نظر جغرافیایی و اقتصادی ، به همان نسبت رهبری و نفوذ غول آسیایی در حال رشد است. به سختی می توان حکومتی یافت که وقتی از روابط خود با چین صحبت می کند ، از جاده ابریشم جدید نام نبرد.

در طول نبرد تجاری با ایالات متحده ، منطقه آمریکای لاتین به عنوان یک مقصد استراتژیک برای چین ظاهر شد ، که حضور آن رو به افزایش بود.

به دلایل کاملا سیاسی ، 60 سال پیش اولین کشور آمریکای لاتین که با چین ارتباط برقرار کرد ، کوبا بود. با این حال ، غول آسیایی حداقل 50 سال است که با دولت های مختلف روابط دیپلماتیک دارد. و از آنها فراتر از تمایلات ایدئولوژیک حمایت می کند.

از آغاز این قرن ، تجارت بین کشورهای آمریکای لاتین و چین به طور قابل توجهی افزایش یافته است. تعداد بسیار کمی از کشورها در آمریکای جنوبی با چین ارتباط برقرار نکرده اند. شیلی و پرو موافقت نامه های تجارت آزاد را امضا کرده اند. کلمبیا نیز همین راه را طی می کند. برزیل ، آرژانتین و ونزوئلا ، از جمله “طبق سلسله مراتبی که آسیایی ها تاسیس کرده اند” “شرکای استراتژیک” هستند. بولیوی ، شیلی ، اکوادور ، پرو ، اروگوئه و ونزوئلا قصد دارند بخشی از جاده ابریشم جدید باشند.

نوسازی قطار بلگرانو کارگاس در آرژانتین ، بندر پاراناگوئه در برزیل ، نیروگاه برق آبی کوکا کدو سینکلیر در اکوادور و پروژه مترو بوگوتا در کلمبیا از جمله اقدامات اتصال بین این کشورها و چین است.

با افتتاح انستیتوی کنفوسیوس در دانشگاه ملی و مرکز تحقیقات La Franja y la Ruta از انستیتوی علوم اداری (Icda) دانشگاه کاتولیک کوردوبا از یک سال پیش ، این سازمان می خواهد روابط خود را با چین تقویت کند. آنها همراه با دولت استانی و دو اتاق تحقیق ، شورای ارتباط استراتژیک با جمهوری خلق چین را در سپتامبر گذشته ایجاد کردند که هدف آن تقویت همکاری با غول آسیایی در زمینه فرهنگ ، آموزش ، اطلاعات ، تحقیقات و آموزش است.

“سرمایه گذاری مستقیم چین در منطقه از سال 2008 که بحران مالی جهانی آغاز شد ، رشد چشمگیری داشته است. با این حال ، هنوز هم کمتر از (سرمایه گذاری) ایالات متحده و اتحادیه اروپا است. پیوستن به مسیر جدید ابریشم کشورهای آمریکای لاتین باعث تغییر چشم انداز می شود “، گونزالو فیوره ویانی ، عضو مرکز تحقیقات La Franja y la Ruta از UCC می گوید.

فراتر از سمت های رئیس جمهور خود ، جائر بولسونارو ، یکی از بازیکنان کام سیاه ، شریک اصلی تجارت منطقه با چین برزیل است که در سال 2019 به مبادلات 115 میلیاردی ، 30 درصد تجارت جهانی خود رسیده است. در همین حال ، آرژانتین 14 میلیارد مبادله داشت (12 درصد تجارت جهانی آن).

برای قرار دادن این ارقام ، لازم به ذکر است که تجارت جهانی آمریکای لاتین با چین در سال جاری به 310 میلیارد دلار رسیده است. محصولات اصلی این منطقه برای غول آسیایی مس ، روغن و دانه های سویا است که 70 درصد از کل صادرات مقصد را تشکیل می دهد.

اصلی ترین شریک تجاری منطقه برزیل است. این غول آمریکای جنوبی در سال 2019 با 115 میلیارد دلار مبادلات تجاری با چین انجام داده است ، رقمی که 30 درصد از کل تجارت این کشور را نشان می دهد. در همین حال ، برای آرژانتین ، مبادلات آن با چین در سال 2019 14 میلیارد دلار بود (12 درصد از کل). مس ، کره و سویا اصلی ترین محصولاتی است که آسیایی ها از کشورهای منطقه خریداری می کنند. علاوه بر جنبه تجاری ، چین از طریق سرمایه گذاری در زیرساخت ها و بخش انرژی نیز حضور دارد.

صرفاً از نظر اقتصادی نمی توان به روابط آمریكای لاتین با قدرتمندترین كشور جهان طی سالهای متمادی اعتماد كرد. او قدرت نرمبا در نظر گرفتن مداخله ای که ایالات متحده همیشه در منطقه داشته است ، می توان تأثیر و حضور چین را از طریق منشور استراتژیک مشاهده کرد.

فلورنسیا روبیولو ، متخصص و عضو شورای علمی مرکز تحقیقات La Franja y la Ruta ، تأیید می کند که اگرچه چین “نقش پیشرو” در جنبه تجاری همه کشورهای منطقه (به جز مکزیک) دارد ، اما آمریکای لاتین در اولویت نیست. .

“اگر به آن فکر کنید ، آمریکای لاتین منطقه ای است که از چین در جهان دورترین منطقه است ، بنابراین از نظر ژئوپلیتیک با توجه به ارتباط با اقیانوس هند و اقیانوس آرام ، استرالیا ، از منطقه جنوب شرقی یا جنوب آسیا یا پاکستان اهمیت کمتری دارد وی گفت: “خود روسیه یا اروپای غربی.”

“ممکن است افزایش سرمایه گذاری چینی مربوط به منافع کشورهای آمریکای لاتین در ایجاد تنوع در منابع مالی و سرمایه گذاری آنها که با شرایط سختگیرانه تری نیز همراه است ، از نظر کار ، محیط زیست ، مالی و سیاسی نسبت به موارد دیگر که مربوط به کشورهای اروپایی یا ایالات متحده است. اما من اصرار دارم که این منطقه نقش ثانویه ای در سیاست سرمایه گذاری چین در جهان دارد. “

جنگ تعرفه های تجاری پیشنهاد شده توسط دونالد ترامپ یکی از آخرین فصل های رقابت بین دو ابرقدرت بود. کارشناسان در مورد اینکه آیا آمریکای لاتین می تواند صحنه اختلافات بین ایالات متحده و چین باشد اختلاف نظر دارند. “ایالات متحده نمی خواهد نفوذ خود را از دست بدهد. (جو) بایدن گفت وقتی پیروز انتخابات شد. من فکر می کنم چین این منطقه را فرصتی برای پیشی گرفتن از ایالات متحده می داند. در کشورهای آمریکای مرکزی مانند پاناما ، چین در حالی که سه سال پیش توسط ایالات متحده اشغال شده است ، یک شریک تجاری عمده است. “

به گفته روبیولو ، “رقابت بیشتر مربوط به درک واشنگتن است که رقابت خود را در همه سناریوها انجام می دهد ، نه هدف چین برای عملکرد بهتر از ایالات متحده.”

ماریانو مسکو ، مدیر دوره تحصیلات تکمیلی “راه ابریشم جدید: تجارت استراتژیک و پروژه هایی با چین” در UCC ، که سه سال در چین زندگی می کند ، در مورد نقش این کشور در پویایی تجارت با این کشور آسیایی هشدار می دهد. وی گفت: “وظیفه او هماهنگی استراتژی برای همکاری است ، سپس او فاكتورها ، توابع و منابع را با توجه به آنچه كه برای شركت های خود بهتر از همه می داند و با توجه به كدام بخش ها از بورس سهام بهتر است ، اختصاص می دهد.” .

چشم انداز او از قدرت چین مثبت است ، زیرا او فرصت های زیادی برای آرژانتین در زمینه هایی مانند نوآوری و راه اندازی می بیند. وی پیش بینی کرد: “چین بزرگترین اکوسیستم کارآفرینی در جهان است که در دهه آینده از دره سیلیکون پیشی گرفته است.”

در حال رشد است. اقتصاد چین در طول سال همه گیر 1.9٪ رشد کرد (ایالات متحده 4.3٪ غرق شد) و بنابراین تنها غول فرار از رکود اقتصادی در سال 2020 شد. آنها تخمین می زنند که این رشد با سرعت سریع رشد کند از 5.7٪ در سال تا سال 2025

توافقنامه اتحادیه اروپا و چین: نهایی کردن جزئیات

پس از هفت سال مذاکره ، اتحادیه اروپا و چین در اواخر دسامبر توافق نامه ای منعقد کردند که شامل سرمایه گذاری سنگین آسیایی در بلوک اتحادیه اروپا است. این پیمان بلندپروازانه علیرغم نگرانی در مورد نقض حقوق کارگران و حقوق بشر توسط رژیم کمونیست ، بازار عظیم چینی را برای شرکت های اتحادیه اروپا باز خواهد کرد.

متحد بزرگ آرژانتین و امکانات کوردوبا

به نظر می رسد روابط آرژانتین و چین در حال نزدیک شدن است. و نه فقط به دلیل تجارت که در ماه های اخیر به تجهیزات پزشکی افزوده شده و حتی ممکن است میلیون ها دوز ضد ویروس کرونا داشته باشد. در آگوست سال گذشته ، مبادله با 18،500 میلیون دلار تمدید شد ، رقمی معادل 45٪ از ذخایر بانک مرکزی آرژانتین (BCRA).

علاوه بر این ، آرژانتین به عنوان یک عضو غیر منطقه ای ، که در سال 2016 توسط پکن تاسیس شد ، به بانک سرمایه گذاری زیرساخت های آسیا پیوست و یک جایگزین جدید مالی را باز کرد. به گفته کارشناسان ، این یک “ستون مالی” برای ورود این کشور به ابتکار عمل چین برای جاده ابریشم جدید است.

خورخه مالنا ، مدیر برنامه اجرایی چین مدرن از آرژانتین ، گفت: “بهبود اقتصادی آرژانتین می تواند با تجارت با چین آغاز شود ، به دلیل بهبود فعالیت های صنعتی در غول آسیایی و تقاضای مداوم آن برای محصولاتی که آرژانتین صادر می کند ، عمدتا گوشت و دانه های سویا.” دانشگاه کاتولیک

بیایید این را به تعداد بیان کنیم: کل تجارت آرژانتین با چین در سال 2019 14 میلیارد دلار بود که 12٪ از کل تجارت آرژانتین با جهان را نشان می دهد. به عنوان مثال ، برزیل در همین مدت (30٪ از کل تجارت خود با جهان) با چین 115 میلیارد معامله کرد.

سویا (50٪) و گوشت (34٪) 84٪ از آنچه آرژانتین در سال 2019 به چین فروخته است را تشکیل می دهند.

در همین حال ، کوردوبا حدود یک میلیارد دلار به غول آسیایی صادر می کند (تقریباً 80٪ آن سویا است). به گفته فدریکو تربوک ، استاد اقتصاد سیاسی بین الملل در دانشگاه قرن بیست و یکم ، تقریباً هیچ صادراتی از SME ها انجام نمی شود.

“اگرچه روابط تجاری آرژانتین و چین توسط مشکلات ساختاری ، عمدتا همگرایی مزیت های مقایسه ای ما با نیازهای چین تعیین می شود ، این یک بازار است که می تواند با باز کردن جایگاه های خاص فرصت هایی برای SME ها داشته باشد ، هرچند که این نیاز به گسترده دارد درک ساختار تقاضا و بنابراین تلاشهای سیاسی در همه سطوح کلیدی است. تربوک هشدار داد: “من فقط در مورد ارتقا exports صادرات محلی نیستم ، بلکه در مورد روابط سیاسی ، مبادلات و هماهنگی های دولت است.”